Bekkeninstabiliteit wordt vaak verward met symfysiolyse. Symfysiolyse betekent een extreem losse verbinding tussen de twee schaambeenderen. ‘Symfyse’ betekent verbinding en 'lyse' betekent oplossen. De verbinding tussen de beenderen lost niet echt op, maar wordt zeer week en rekbaar. Deze extreme vorm van bekkeninstabiliteit komt zeer weinig voor.

Klachten van bekkeninstabiliteit kunnen al vroeg in de zwangerschap optreden. De vrouw krijgt vooral pijn bij het schaambeen, en in de onderrug (tussen heiligbeen en darmbeenderen). Vooral bij plotse bewegingen treedt pijn op, en bij het langer volhouden van bepaalde houdingen of bewegingen. Verraderlijk is het als de pijn pas enige tijd na de handeling optreedt. Bij vermoeidheid worden de klachten vaak erger.

Een echte oorzaak van bekkeninstabiliteit is niet bekend. De hormonale invloeden die de bekkenbanden doen verslappen, ondervindt elke zwangere. Maar waarom de een wel klachten krijgt, en de ander niet, is onduidelijk. Waarschijnlijk speelt mee dat zwangeren tegenwoordig een drukker leven leiden dan vroeger: baan, huishouden, gezin. Hierdoor bewegen zij net zo veel als voor de zwangerschap, terwijl hun lichaam rust nodig heeft. Het bekken kan in de zwangerschap fysiek minder bewegingen verdragen dan anders. Bij een probleemloze zwangerschap kan een moeizame bevalling soms bekkenklachten achteraf veroorzaken.

Bekkeninstabiliteit komt voor bij één tot negen procent van de zwangere vrouwen. De oorzaak is helaas nog onbekend, maar gelukkig wordt steeds meer ontdekt hoe het goed behandeld kan worden tijdens en na de bevalling. De klachten verdwijnen bijna altijd. Anderhalve maand na de bevalling zijn de klachten voor het overgrote deel verdwenen. Toch is nog een herstelperiode van een half tot een heel jaar nodig om ook de laatste klachten te doen verdwijnen. Bij menstruatie en verminderde weerstand kunnen de klachten even verhevigen. Bij het herstel biedt fysiotherapie vaak uitkomst.

Bij bekkeninstabiliteit is een goede nachtrust heel belangrijk.
Bekkeninstabiliteit is een veelvoorkomende klacht bij zwangere vrouwen. Het kan overigens ook ontstaan zonder dat je ooit zwanger bent geweest. De oorzaak is dan vaak een ongeval of de overgang. Deze informatie gaat met name in op bekkeninstabiliteit tijdens de zwangerschap. Tijdens de zwangerschap zorgen hormonen ervoor dat het bekken beweeglijker wordt: de bekkenbanden verslappen waardoor de botten wat verder uit elkaar komen te liggen. Bij de bevalling biedt deze verwijding meer ruimte om het kind te laten passeren. De verslapping van de bekkenbanden gaat meestal zonder klachten. Vrouwen krijgen hooguit wat last van de onderrug. Bij sommige vrouwen zorgt de bandenverslapping voor veel pijn, en moeite met bewegen. Deze combinatie van pijn en bewegingsproblemen noemen we ‘bekkeninstabiliteit’.